Edmund Spenser - angielski poeta i humanista
wynalazł strofę dziewięciowersową, rymowaną ababbcbcc, z ostatnim wersem dłuższym od pozostałych, nazywaną odtąd jego imieniem.
Strofa Spenserowska stała się jedną z najbardziej popularnych angielskich kunsztownych form wierszowych. Była wykorzystywana zarówno w liryce, jak i największej epice.
Strofa Spenserowska
8 wersów 11 zgł. (5/6), ostatni 9 wers 13 zgł. (7/6)
układ rymów abab,bcbc,c
Postanowiłam podjąć wyzwanie, które zakończyło się małym sukcesem
Samotność w tłumie
Gdzie się podziali moi przyjaciele,
których zabrakło, gdy zaszła potrzeba,
chociaż do życia wnosili niewiele
z chęcią wierności mocną tylko w gębach.
Uciekła wiara złudna i oziębła,
pozostawiając smak rozczarowania,
spłynęła z nurtem na spękanych piętach,
doszła kolejna do kolekcji rana
i ostatnia nadzieja w ludzi odebrana.
JoViSkA
Zasluzone jak najbardziej wyroznienie, Uluenko. Gratulacje! :)
Podziwiam Twoje niestrudzenie w zmierzaniu sie z nowymi formami. Jak widac daje to wspaniale rezultaty. Trzymaj tak dalej!
Osobiscie dalbym inny tytul.
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i cieplutko. :)
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w potrzebie, bardzo trafny i wymowny przekaz
Gratuluję wyróżnienia, w pełni zasłużone :)
Samotnym w tłumie być można i nie są to rzadkie przypadki.
Wiersz "Samotność w tłumie" mocno i szczerze oddaje uczucie rozczarowania i osamotnienia pośród fałszywych przyjaciół, podkreślając utratę wiary w ludzką lojalność.
sturecki
W zasadzie próba udana. Zgrzyta mi tylko "nadzieja w ludzi". Dla mnie jest to niepoprawny związek frazeologiczny. "W ludzi" może być wiara. Nadzieja natomiast powinna być na coś. I to nie na ludzi, a raczej na ich przyzwoite zachowanie. Ale może się czepiam...
Michał