SPRÓBUJĘ

Z optymizmem, powiadasz?
Próbę czynić mogę.
To o co tu zaczepić …
Którą obrać drogę ku słońcu?
W końcu na uśmiechu
świat powinien stanąć …

Może prosto ku naturze
zwrócić pióro niesforne,
żeby w niej osadzić życie.
Wszak to nauczyciel
najmądrzejszy z najmądrzejszych!

Może w kosmosie,
wśród gwiazd, przy księżycu,
co poważnym licem
rozświetla nocne mroki,
jak latarnia na ścieżkach życia.

A może ku człowieku,
co jeszcze nie zatracił
orientacji na siebie,
żeby tu, na ziemi,
żeby kiedyś w niebie
pozostał sobą prawdziwie.

Nie zdziwię się, kochany,
gdy sarkazm oznaczy twe lico
i nie dasz wiary intencjom,
i nie uwierzysz mym szkicom.